Dag 3: op naar Mestia

Na een redelijke nacht, het is altijd wennen op een andere slaapplaats, om 8.00 uur opgestaan. Om 9.00 werd het ontbijt geserveerd. Wederom iets typisch Georgisch. Een soort cake/brood met gesmolten kaas. Wel lekker maar erg machtig. Om 10.00 uur zijn we vertrokken richting Mestia. Een vanoudsher zeer geïsoleerde streek waar de tijd heeft stilgestaan. 

Na een tussenstop bij de grootste dam van Georgie en later nog een lunch op een idyllische locatie kwamen we tegen 15.00 uur in Mestia aan. 

Onderweg nam Rosindo de toeristische route wat betekent dat we ook veel offroad reden. Altijd leuk, dat jeepsafarigevoel. 

De laatste 40 kilometer volgden we de loop van een. Zeer snelstromende rivier met voortdurend zicht op de meeste prachtige bergtoppen. Joekels van boven de 4000 meter keken voortdurend op ons neer. Zeer indrukwekkend zeker omdat het prachtig weer was en alle toppen, ook de hoogste, goed zichtbaar waren. 

Deze weg maakte ook duidelijk waarom Mestia, en de streek Svaneti, eeuwenlang volledig geïsoleerd is geweest.